Wyrok w sprawie sygn. P 7/20 (środki tymczasowe UE odnoszące się do sądownictwa)

Wczoraj Trybunał konstytucyjny wydał wyrok w sprawie sygn. P 7/20, którego sentencja brzmi:

Art. 4 ust. 3 zdanie drugie Traktatu o Unii Europejskiej (Dz. U. z 2004 r. Nr 90, poz. 864/30, ze zm.) w związku z art. 279 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Dz. U. z 2004 r. Nr 90, poz. 864/2, ze zm.) w zakresie, w jakim Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej nakłada ultra vires zobowiązania na Rzeczpospolitą Polską jako państwo członkowskie Unii Europejskiej, wydając środki tymczasowe odnoszące się do ustroju i właściwości polskich sądów oraz trybu postępowania przed polskimi sądami, jest niezgodny z art. 2, art. 7, art. 8 ust. 1 oraz art. 90 ust. 1 w związku z art. 4 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej i w tym zakresie nie jest objęty zasadami pierwszeństwa oraz bezpośredniego stosowania określonymi w art. 91 ust. 1-3 Konstytucji.

Moje pytanie: jaka jest treść normy, którą derogował TK?

Moja refleksja: byłoby dobrze, gdyby Trybunał wyjaśnił to w uzasadnieniu, bo sentencji poprawić już nie może.